عراقچی | رازهایی که گفته نشد

عراقچي که روز 19 بهمن از رئیس جمهوری نشان درجه دو لیاقت و مدیریت گرفت در گفت‌و‌گو با شبکه تلویزیونی اصفهان از روزهای دشوار مذاکرات گفت و افزود: بارها در مذاکرات به جایی رسیدیم که می‌گفتیم دیگر نمی‌شود.

به گزارش ايرنا معاون حقوقی و بین‌الملل وزیر امور خارجه در بخشي از اين گفت‌وگو اظهار داشت: شاید حداقل دو سه جلسه با دکتر ظریف و اقای روانچی خدمت دکتر روحانی رسیدیم و گفتیم واقعا نمی‌شود. و ایشان بود که به ما روحیه می‌داد.

عراقچی اظهار داشت: خود ما در مذاکرات فراز و نشیب‌های زیادی داشتیم ولی در دو سه نقطه بحرانی که واقعا از سر ناامیدی نزد دکتر روحانی رفتیم ، ایشان به ما امید دادند و گفتند حتما شدنی است. مشکلات بزرگ را حل کرده‌ایم ، اینها را هم می‌توانیم حل کنیم.

وی اضافه کرد: دکتر روحانی مثل فرماندهی که وقتی سربازانش نزدیک می‌روند انها را با قوت بیشتر به میدان سوق می‌دهد، عمل کرد و الحق خیلی خوب مدیریت کردند. البته این را هم بگویم که ما را هم زیاد دعوا کرده‌اند.

عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای افزود: کسی نمی‌دانست ایشان چطور ما را سین جیم می‌کردند و سوال و جواب می‌کردند. تحکم می‌کردند. نقاط ضعف ما را تذکر می‌دادند ، اگر لازم بود دعوا می‌کردند و البته به جایش تشویق هم می‌کردند.، راهنمایی می کردند و به ما روحیه و قوت قلب می‌دادند.

•  شرمنده مقام معظم رهبری نشدیم

معاون وزیر امور خارجه مدیریت عالی مقام معظم رهبری را نیز ستود و گفت:همه ما در چارچوبی حرکت می‌کردم که ایشان تعیین کرده بودند. ایشان خطوط قرمز و دستورالعمل‌ها را ترسیم کرده بودند و در همان چارچوب ما را هدایت می‌کردند. هر وقت لازم بود شخصا به میدان می‌آمدند ، هرجا لازم بود ما راحمایت کنند حمایت می‌کردند که هیچ زبانی قادر به تشکر از ایشان در این زمینه نیست.

عراقچی اظهار داشت: در عین حال هر جا لازم بود تحکم می‌کردند و هرجا لازم بود ما را در مقابل دشمنانمان محکم کنند، دستور‌العمل‌های خیلی جدی داشتند. واقعا مدیریت داهیانه و خردمندانه و هوشمندانه ایشان مثل یک فرمانده قدرتمند و قوی و مثل یک مدیر قاطع و پدری مهربان همه جا یاریگرما بود. الحمدالله ما هم شرمنده ایشان نشدیم.

• خطوط قرمز ها

عراقچی روند مذاکره بین‌المللی را توضیح داد و گفت: مذاکره کننده اصولا در چارچوب دستوالعمل‌هایی که دارد رفتار می‌کند ،چه ما و چه طرف مقابل. این چنین نیست که فضایی باز داشته باشد و هر کار دلش بخواهد بکند. هیچ مذاکره کننده و دیپلماتی این طور نیست.

عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای افزود: دستور العمل‌ها و چارچوب‌ها مشخص و خطوط قرمز معلوم می‌شود. داخل آن محدوده مقداری انعطاف و قدرت تحرک می‌تواند داشته باشد. ما هم در مذاکرات هسته‌ای چارچوب‌هایی مشخص داشتیم. خطوط قرمز کاملا تعیین شده و مشخصی داشتیم که حق عبور از آنها را نداشتیم.

وی اضافه کرد: خطوط قرمز ما با چارچوب‌هایی که طرف مقابل برای خودش داشت گاهی اوقات از زمین تا آسمان فاصله داشت. اینکه بتوانیم طرف مقابل را به چارچوب خودمان نزدیک کنیم واقعا کار سختی بود و ممارست زیادی می‌برد.

عراقچی گفت: شاید ماه‌ها در جلسات طولانی می‌رفتیم که یک قدم نه ما حرکت می‌کردیم نه آنها منافعشان را بر اساس اهداف خود تعریف کرده بودند و چارچوب‌ها و خط قرمز‌های خود را داشتند. نزدیک شددن مواضع کار بسیار سختی بود و ممارست زیادی می‌برد. اصولا دیپلماسی یک کار مستمر وادامه دارد است. یک شبه با با یک دور مذاکره هیچ چیز به نتیجه نمی‌رسد.

معاون وزیر امورخارجه خاطرنشان کرد: این مذاکرات هسته‌ای هم پیچیدگی‌های خود را داشت. یک طرف ما بودیم و طرف دیگر شش قدرت بزرگ دنیا. همه می‌دانند از این شش کشور قدرتمند نداریم . پنج تایشان عضو دائم شورای امنیت هستند و حق وتو دارند.

وی اظهار داشت: شاید برای اولین بار است که اینها در یک موضوع متحد شده‌اند و یک طرف میز نشستند و کشوری دیگر طرف دیگر این شش کشور در همه بحران‌ها با هم مذاکره می‌کنند و برای دنیا تعیین تکلیف می‌کردند . این بار با هم متحد شدند و با یک کشور دیگر که از دید آنها قدرت درجه دوم است مذاکره کردند.

• تغییر موضع طرف مقابل

عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای افزود: هر دو طرف دستاوردهای خود را با خود به میز مذاکرات آورده بودند. ما دستاوردهای هسته‌ای خود را داشتیم و آنها دستاوردهای تحریمی خود یعنی شش قطعنامه شورای امنیت را.

معاون حقوقی وزارت امور خارجه به فصل هفتمی بودن قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل و الزام آور بودن آنها اشاره کرد و گفت: با یکی از مذاکره کنندگان اروپایی صحبت می‌کردم و می‌گفتم ما قطعنام‌ ها را اجرا نمی کنیم و بالاخره هم اجرا نکردیم و او گفت ما در دنیا هیچ چیزی مهم‌تر از شورای امنیت نداریم. بالاتر از آن خداست که خدا را هم قبول نداریم.

عراقچی به نقل از ان دیپلمات اروپایی افزود: او گفت اگر بخواهید قطعنامه‌های شورای امنیت را اجرا نکنید آن هم قطعنامه‌های الزام اور را، دیگر از شورای امنیت چیزی باقی نمی‌ماند. تمام اقتدار ما به عنوان اعضای دائم می‌شکند.

عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای نتیجه گرفت: این دید کجا و آن تغییر موضع برای لغو شش قطعنامه کجا؟ تفاوت این دو موضع چقدر بود؟ آنها چقدر از موضع خود پایین آمدند تا به ما رسیدند؟ این کار خیلی تلاش و جنگ اعصاب برد.